Στην περιοχή του Λεωνιδίου η ανάγκη προστασίας από επιδρομείς οδηγεί στην δημιουργία
του οχυρού πύργου, με έντονο τον αμυντικό χαρακτήρα.
Τα κτίρια αναπτύσσονται καθ’ ύψος και δημιουργούνται τα πυργόσπιτα.
Δείγμα αυτής της αρχιτεκτονικής είναι ο Πύργος του Χατζηρούδη , πυργόσπιτο του 1750 περίπου.
Είναι τριώροφος και διάτρητος από μικρά παράθυρα και πολεμίστρες, παρουσιάζει δε,
μεγάλο ενδιαφέρον από πλευράς οικοδομής και εσωτερικής κατασκευής.
Οι όροφοι επικοινωνούν με πέτρινη σκάλα και η διάταξη των χώρων, η εστία,
η εσωτερική διακόσμηση αποτελούν δείγματα ιδιωτικής οχυρής κατοικίας του Μοριά,
των χρόνων της Τουρκοκρατίας.
Η πέτρινη σκάλα που οδηγεί στον επάνω όροφο
Οι δύο επάνω όροφοι με τα ξύλινα απομεινάρια από το μεσοπάτωμα
Η εστία στον πρώτο όροφο
Η όμορφη εστία του πάνω ορόφου
Παραθυράκι με θέα προς την Αγ.Αικατερίνη
Εξαιρετικό θολωτό κτίσιμο με πέτρα και παράθυρο στην οροφή.
Παντού στους τοίχους υπάρχουν κατακόρυφες σχισμές,
που χρησιμοποιούνταν ως πολεμίστρες.
Ο χώρος του ισογείου με την πέτρινη σκάλα
Η πόρτα εξόδου με την ξύλινη κατασκευή για το αμπάρωμά της
Το ιστορικό αυτό κτίριο ανήκει σε ιδιώτη και έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο.
Δυστυχώς όμως ο μόνος λόγος που διατηρείται ακόμη όρθιο, είναι η καλή του κατασκευή,
γιατί απ΄οτι διαπίστωσα, πρέπει εδώ και πάρα πολλά χρόνια,
να χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως κατοικία των νυχτερίδων.
2 σχόλια:
Δυστυχώς δεν είμαστε άξιοι να διατηρήσουμε αυτά τα υπέροχα που κληρονομήσαμε. Είναι λίγα αυτά που έχουν διασωθεί σε όλη την Ελλάδα!
Κυρια Ντινα Βιτζηλαίου , με χαρά είδα την παρουσίαση του πυργόσπιτου "Χατζηρούδη" στο Leonidion.gr . Ο εν λόγο πύργος (οχυρή κατοικία καλύτερα) παρουσιάζεται με αρκετή λεπτομέρεια στην ακόλουθη έκδοση: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ,ΚΥΝΟΥΡΙΑ , ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΛΙΣΣΑ , 1985. Σελιδα 20. Ονομάζεται δε απο τον αρχιτέκτονα & συγγραφέα του τόμου Δημ.Φιλιππίδη ως πύργος "Σκαρμπούνη Νούφρη" . Έχοντας αρκετές γνώσεις γύρο απο την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Πελοποννήσου τολμό να πω πως η εν λόγο κατασκευή μπορει με ασφάλεια να αναχθεί στο τέλος του 17ου αιώνος ή στις αρχές του 18ου. (1670 -1720) .Αποτελεί σίγουρα ένα απο τα παλαιότερα δείγματα του είδους. Αν κρίνω απο τις φωτογραφίες σας ,η κατασταση του κτίσματος είναι ευτυχώς πολύ καλή γεγονός που οφείλεται στην καλή του κατασκευή οπως γράφετε στο αρθρο σας ,αλλά όσο και αν ακούγεται παραδοξο οφείλεται και στην εγκατάλειψη του ! Δυστυχώς η συνεχής χρήση των παλαιών κτηρίων απο τις νεώτερες γενιές οδηγεί σε ανεπανόρθωτες πολλες φορές αλλοιώσεις (τσιμέντα , αλουμίνια ,προσθήκες ...) Εδώ αυτα τα γλιτώσαμε ! Τέλος θα ήθελα να σας παρακαλέσω ,αν γνωρίζετε, να με ενημερώσετε σχετικά με το όνομα και πιθανώς το τηλέφωνο του σημερινού ιδιοκτήτη του πύργου . Βλέπεται, με την συζυγο μου ψαχνουμε ενα παλαιο κτίριο στο Λεωνίδιο ,αθίκτο απο νεώτερες "επιδρομές" για να μετακομίσουμε μονιμα στην περιοχή.
Ευχαριστώ
Χάρης Λιαρίκος
Δημοσίευση σχολίου