Κάπως έτσι θα ήταν το Λεωνίδιο σήμερα, αν ο επί 20ετία δήμαρχος του,
Στυλιανός Μερικάκης ( 1902-1980), είχε υποκύψει στις πιέσεις των ψηφοφόρων του,
να τους επιτρέψει την αντιπαροχή και την τσιμεντοποίηση της πόλης τους.
Ο Στυλιανός Μερικάκης γεννήθηκε στο Λεωνίδιο το 1902, ήταν γιατρός στο επάγγελμα,
διατέλεσε δήμαρχος του Λεωνιδίου επί μία εικοσαετία και ήταν ιδρυτής
του ιστορικού Αρχείου της Τσακωνιάς.
Από τις περιοδικές εκδόσεις του τόσο σημαντικού αυτού αρχείου
για την ιστορία του τόπου, ακολουθούν μερικά αποσπάσματα,
από τα αρκετά αφιερώματα στην μνήμη του Στυλιανού Μερικάκη.
"...Τρία είναι τα χαρακτηριστικά του αείμνηστου δημάρχου Μερικάκη
που ευθύς εξ αρχής μου έκαναν εντύπωση.
Το πρώτο είναι η εξαιρετική, θα έλεγα παθολογική,
αγάπη και αφοσίωση που είχε για την ιδιαίτερη πατρίδα του.
..Η αγάπη του αυτή αντανακλάται σε ένα δεύτερο χαρακτηριστικό: Την ενεργητικότητά του
ιδίως όταν επρόκειτο να επιδιώξει κάτι για την πατρίδα του.
Ενεργητικότητα που τον κράτησε αδιάπτωτο μέχρι και προχωρημένης ηλικίας.
..Ενα τρίτο χαρακτηριστικό που εντυπωσίαζε, ήταν η ηγετική προσωπικότητα,
με την οποία η φύση είχε προικίσει τον αείμνηστο δήμαρχο Μερικάκη.
Σε αυτό το φυσικό χάρισμα του αείμνηστου Μερικάκη,
το Λεωνίδιο και η περιφέρεια του οφείλει πολλά.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς και να συγκρίνει ποιά ήταν η οικονομική και κοινωνική
κατάσταση του Λεωνιδίου πριν από 20 χρόνια και ποιά είναι σήμερα,
για να αντιληφθεί τί πρόοδος έγινε χάρις στη διορατικότητα, την ενεργητικότητα
και μέχρι ενοχλητικότητας επιμονή του αείμνηστου Μερικάκη,
για την δημιουργία της αναγκαίας υποδομής σε έργα κοινής ωφέλειας.
Διότι ας μην ξεχνούμε ότι το βασικό χαρακτηριστικό της ηγεσίας,
είναι η ικανότητα να διαβλέπει πολύ νωρίς την φορά των πραγμάτων και τις ευκαιρίες
και να αντιλαμβάνεται με την ιδιαίτερη διαίσθηση που τον έχει προικίσει η φύση,
ποιά είναι τα βασικά εκείνα στοιχεία που είναι καθοριστικά για την ζωή
και την πρόοδο μιας κοινωνίας. Ο ηγέτης είναι πρωτοπόρος και όχι ουραγός.
Δηλαδή άνθρωπος που δεν προσέχει τί είναι ευχάριστο για τους συνανθρώπους του,
την δεδομένη στιγμή αλλά τί είναι συμφέρον μακροπρόθεσμα
γι αυτούς και το σύνολο της κοινωνίας του.
...Ο πραγματικός ηγέτης διαισθάνεται προβλέπει μακρυά και γνωρίζει να ξεχωρίζει
τα ουσιώδη από τις λεπτομερειακές πολυπλοκότητες και επιμένει να πείσει και να επιβάλλει,
να γίνει αυτό που βλέπει ότι θα είναι ωφέλιμο και σωστό για την κοινωνία,
την ευθύνη της οποίας έχει αναλάβει. Μόνο αν δούμε τον Στυλιανό Μερικάκη
κάτω από αυτό το πρίσμα, είναι δυνατόν να αντιληφθούμε την αξία των όσων
επιτεύχθηκαν στον τόπο αυτό, όπως η διάνοιξη του δρόμου προς τις κεντρικές
εθνικές αρτηρίες, η οδική σύνδεση με τα χωριά, η εκμετάλευση των υπόγειων υδάτων,
το νοσοκομείο και τόσα άλλα. Το πλέον σημαντικό όμως από τα επιτεύγματά του ,
ήταν η κήρυξη του Λεωνιδίου ως παραδοσιακό οικισμό παρ΄όλες
τις αντιδράσεις πολλών συμπολιτών του.
...Και παρά την λύπη και την απογοήτευση που αισθανόταν
για τις αντιγνωμίες και τις αντιδράσεις, δεν αποθαρυνόταν αλλά προχωρούσε.
Πολλές φορές έτυχε να μου εξομολογηθεί πόσο λυπόταν που ήταν υποχρεωμένος
να δυσαρεστήσει πολλούς φίλους και συμπατριώτες του,με τους οποίους
τον συνέδεε γνωριμία και φιλία μιας ζωής. Αλλά αυτό ήταν το σωστό για το καλό του
Λεωνιδίου, έλεγε, και μια μέρα θα μου το αναγνωρίσουν και θα το εκτιμήσουν.
Και η εκτίμηση και η αναγνώριση για την ορθότητα της απόφασης και της ενέργειας αυτής,
ήρθε πολύ σύντομα μετά τον θάνατό του, με την αναγνώρισή του σε εθνικό επίπεδο.
Με την απονομή στο Λεωνίδιο του βραβείου της Εθνικής Ακαδημίας των Αθηνών."
Γεωρ.Κουτσουμάρης
Καθηγητής Πολ.Οικονομίας ΑΣΟΕ
30/10/1983
...Τα μεγάλα πιστεύω του Μερικάκη, ήσαν η πίστη στην παράδοση, το ενδιαφέρον του
για την ιστορία και την γλώσσα της Τσακωνιάς και η αφοσίωσή του για τον εκπολιτισμό της.
..Και ας θυμηθούμε πόσο δίκιο είχε ο Μερικάκης, σεβόμενος το παραδοσιακό στοιχείο
του Λεωνιδίου,όταν υποχρεώθηκε να δώσει ένα πραγματικά σκληρό αγώνα
στις δυσμές του βίου του,
άρρωστος από ανίατη ασθένεια ( όπως γνωρίζω ως θεράπων ιατρός του)
για να περισώσει τα θέλγητρα του Λεωνιδίου.
..Από τον ίδιο επίσης, με ασυγκράτητη πίστη και αγωνιστικότητα πρωτοεπισημάνθηκε
η ανάγκη να προστατευτεί το κυνουριακό περιβάλλον και να διατηρηθεί
ως κόρη οφθαλμού όποιο παραδοσιακό μνημείο και εν γένει δημιούργημα
υπάρχει στον ευρύτερο χώρο της Κυνουρίας και κατ΄εξοχήν της Τσακωνιάς.
Η προβολή της Κυνουρίας, κατα κύριο λόγο, είναι έργο του Μερικάκη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΜΜ. ΜΕΡΙΚΑΣ
Γιατρός, Ακαδημαϊκός και μεγάλος Τσάκωνας στοχαστής
Ο Στυλιανός Μερικάκης έφυγε πικραμένος,
από την κοινωνία που υπηρέτησε με θαυμαστό ζήλο επί 20 χρόνια,
γιατί οι συμπολίτες του δεν του συγχώρησαν την επιμονή του,
να κηρυχθεί το Λεωνίδιο Παραδοσιακός οικισμός.
Σήμερα το Λεωνίδιο, είναι ένας από τους ωραιότερους ταξιδιωτικούς προορισμούς,
λόγω ακριβώς αυτού, του παραδοσιακού του χαρακτήρα.
Ο σημερινός δήμαρχος Νότιας Κυνουρίας κ. Ιωάννης Μαρνέρης, υπέβαλε την παραίτησή του
για λόγους που δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί επίσημα.
Τα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ένας δήμαρχος στις σημερινές συνθήκες
είναι πολύ πιο σύνθετα, πολύ περισσότερα και πολύ μεγαλύτερα.
Ελπίζω αυτή σύντομη αναδρομή στο παρελθόν του Λεωνιδίου να φανεί χρήσιμη
στους τοπικούς άρχοντες, αλλά κυρίως στους συμπολίτες μας.
Ντίνα Βιτζηλαίου
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
11/6/2012
Τελικά ο κ.Μαρνέρης ανακάλεσε την απόφασή του να παραιτηθεί,
μετά την στήριξη που έλαβε από το σύνολο των δημοτικών συμβούλων της παράταξής του.